Auschwitz-Birkenau
Door: Erna
Blijf op de hoogte en volg Erna
23 Mei 2015 | Polen, Auschwitz
Donderdag zijn we weer op weg gegaan naar onze volgende bestemming, een camperplaats in Novy Jicin. Daar aangekomen bleek er echter geen camperplaats te zijn maar een groot restaurant met wat vakantiehuisjes er achter. De zeer vriendelijke eigenaar verontschuldigde zich toen ik hem uitlegde dat de plaats wel als camping staat aangegeven in het boekje van Tsjechische campings. Klein foutje dus, maar ala, wel maken we wat foto's ter lekke want er wordt een schitterend houten huis gebouwd, heel apart en het balkon wordt gedragen door een houten beer. Maar goed, we overleggen waar we dan heen gaan en aangezien het weer toch niet mooi is besluiten we dan maar door te rijden naar Auschwitz, waar we het museum gaan bezoeken. Er is een grote parking aldaar waar campers kunnen staan en waar ook stroom aanwezig is en bewaking. Het is rond 18.30 uur als we aankomen en rustig, er staan nog een aantal campers. Na het eten lopen we een rondje en het is een vreemde gewaarwording de hekken van het voormalig concentratiekamp te kunnen zien en aanraken.
De volgende ochtend is het al vroeg een drukte van jewelste, bussen met toeristen en ook personenauto's vullen het parkeerterrein. Ook wij gaan al vroeg informeren bij de info-kiosk hoe e.e.a. werkt. Het blijkt dat je je bij een groep aan moet sluiten voor een rondleiding. We kiezen voor een Duits talige gids want Mart en Marie Jose verstaan geen Engels en het maakt ons verder niet uit al is het wel vreemd om door het concentratiekamp geleid te worden in het Duits.w e krijgen een koptelefoon en een kastje om onze hals en de gids kan dan vertellen zonder dat heel hard te hoeven doen en iedereen in de groep kan het horen, het is heel druk en je wordt als het ware in de stroom meegevoerd langs en door de barakken, vitrines vol met haar, schoenen, apart kinderschoentjes en kinderkleertjes, haar, brillen, protheses, gebruiksvoorwerpen, kannen, borden, kammem, borstels en koffers. En een enorme vitrin vol met legen Zyklon-B gasblikken. Walgelijk.
De gids (een Pool) vertelt heel veel en het duizelt je van alle informatie en wat we zien. Na ongeveer twee uur zijn we er door en de groep gaat naar de pendelbus die elk kwartier heen en weer rijdt tussen het Museum en Birkenau. Wij kiezen er echter voor om eerst even naar de camper te gaan en alles te laten bezinken, koffie te drinken, te eten en Boy uit te laten. Later op de dag gaan we dan alsnog naar Birkenau wat ons eigenlijk nog meer aangrijpt dan het museum, de poort waardoor de treinen binnenkwamen,het perron waar de mensen direct in groepen verdeeld werden. De uitgestrektheid van het kamp en weer de barakken waar mensen in mensonterende omstandigheden aan hun laatste dagen begonnen (als ze al niet meteen vermoord werden), de gaskamers (deels intact en deels opgeblazen) en dan het monument met uit heel veel landen de plaquettes. We lopen en lopen en pakken een paar steentjes op van tussen de rails ter herinnering en we leggen een steentje op de Nederlandse gedenkplaat.
We zijn blij dat we het nu eindelijk gezien hebben na al die jaren dat we dat al wilden gaan doen maar we kunnen er met ons verstand niet bij.
Zo gruwelijk.
As we weer terug gaan met de pendelbus is het al laat en we hebben niet veel meer te vertellen.
We eten en doen nog een spelletje en kijken nog even TV waar het net over de bootvluchtelingen gaat, weer mensen op de vlucht....
Zal er ook vrede op de wereld komen?
De volgende ochtend is het al vroeg een drukte van jewelste, bussen met toeristen en ook personenauto's vullen het parkeerterrein. Ook wij gaan al vroeg informeren bij de info-kiosk hoe e.e.a. werkt. Het blijkt dat je je bij een groep aan moet sluiten voor een rondleiding. We kiezen voor een Duits talige gids want Mart en Marie Jose verstaan geen Engels en het maakt ons verder niet uit al is het wel vreemd om door het concentratiekamp geleid te worden in het Duits.w e krijgen een koptelefoon en een kastje om onze hals en de gids kan dan vertellen zonder dat heel hard te hoeven doen en iedereen in de groep kan het horen, het is heel druk en je wordt als het ware in de stroom meegevoerd langs en door de barakken, vitrines vol met haar, schoenen, apart kinderschoentjes en kinderkleertjes, haar, brillen, protheses, gebruiksvoorwerpen, kannen, borden, kammem, borstels en koffers. En een enorme vitrin vol met legen Zyklon-B gasblikken. Walgelijk.
De gids (een Pool) vertelt heel veel en het duizelt je van alle informatie en wat we zien. Na ongeveer twee uur zijn we er door en de groep gaat naar de pendelbus die elk kwartier heen en weer rijdt tussen het Museum en Birkenau. Wij kiezen er echter voor om eerst even naar de camper te gaan en alles te laten bezinken, koffie te drinken, te eten en Boy uit te laten. Later op de dag gaan we dan alsnog naar Birkenau wat ons eigenlijk nog meer aangrijpt dan het museum, de poort waardoor de treinen binnenkwamen,het perron waar de mensen direct in groepen verdeeld werden. De uitgestrektheid van het kamp en weer de barakken waar mensen in mensonterende omstandigheden aan hun laatste dagen begonnen (als ze al niet meteen vermoord werden), de gaskamers (deels intact en deels opgeblazen) en dan het monument met uit heel veel landen de plaquettes. We lopen en lopen en pakken een paar steentjes op van tussen de rails ter herinnering en we leggen een steentje op de Nederlandse gedenkplaat.
We zijn blij dat we het nu eindelijk gezien hebben na al die jaren dat we dat al wilden gaan doen maar we kunnen er met ons verstand niet bij.
Zo gruwelijk.
As we weer terug gaan met de pendelbus is het al laat en we hebben niet veel meer te vertellen.
We eten en doen nog een spelletje en kijken nog even TV waar het net over de bootvluchtelingen gaat, weer mensen op de vlucht....
Zal er ook vrede op de wereld komen?
-
23 Mei 2015 - 16:33
Joke:
Indrukwekkend verslag....weet er even niets aan toe te voegen...wel een vreedzaam weekend, joke -
23 Mei 2015 - 17:27
Jan:
Lijkt me heftig om er zo dicht bij te wezen.
jan -
23 Mei 2015 - 17:34
Gerda:
Jeetje zeg.......hier ben ik helemaal stil van geworden. Het raakt me Erna en de sfeer is voelbaar.....
maar ook fijn dat jullie dit eindelijk hebben gezien.....en met ons wilden delen !
groet, Gerda ♪ -
23 Mei 2015 - 19:13
Marianne:
Alleen al door jouw verslag heb ik kippevel...het is nog steeds onwerkelijk en onvoorstelbaar wat daar gebeurd is door toedoen van een krankzinnige geest....
Ik kan me heel goed voorstellen dat het je enorm aangrijpt, knap dat jullie het tóch hebben willen doen, zeker voor Arie zal het niet meevallen om het te verwerken.
Ik hoop dat jullie nu een beetje zon hebben zodat je in alle rust even in de zon kunt bijtrekken van alle indrukken! Voor allebei een hele dikke knuffel!
-
23 Mei 2015 - 19:36
Yvonne:
Bedankt voor de mooie reportage. Helaas heb ik geen hoop op wereldwijde vrede. De verschillen blijven te groot en het geld rolt altijd verkeerd.
fijne reis verder. Ga je nu naar een vrolijker bestemming?
Knuffel! Yv -
23 Mei 2015 - 20:11
Guus En Grety:
Onvoorstelbaar wat er toen gebeurd was, knap dat jullie daar geweest zijn. Bedankt voor dit voor ons emotioneel verslag. Hugs, G&G -
23 Mei 2015 - 22:42
Jos:
Erna wat heb je het prachtig verwoord...ik voel gewoon de emotie, ik kan me voorstellen dat je zo'n ervaring moet laten bezinken. Hopelijk kunnen jullie het samen verwerken.
Maar wel knap dat jullie er geweest zijn.
En nu naar de zon? of toch verder door het oostblok?
Hier alles gewoon 'n gangetje...vandaag gezellig op bezoek geweest bij kennissen in Zennewijden...in de buurt van Tiel, ook op een camping. Lekker van de BBQ gegeten, nu weer in mijn eigen caravan...
Vandaag was het redelijk weer, vanmorgen regen..en nu koud !!!!
Morgen beloven ze een zonnige Pinksterdag...afwachten dan maar.
Dikke kus, goeie reis.. -
23 Mei 2015 - 23:27
Marcela:
Een beladen bezoek, wat jullie al langer van plan waren. Goed gedaan saam;-)
Je hebt het mooi beschreven terwijl alles toch eigenlijk echt niet in in woorden te vatten valt! Het bracht mij onmiddellijk terug naar het bezoek dat mark en ik maakten aan Yad Vashem in jeruzalem. Een onuitwisbare indruk en je bent er dagen van in de war en toch, achteraf gezien een ervaring die ik niet had willen, nee, mógen missen.
Wereldvrede komt er nooit, dus pluk de dag en geniet van jullie verdere reis!
X marcéla -
24 Mei 2015 - 08:27
Yvonne H:
goede morgen arie .erna en medereizigers
zo ,dat is heftig ,wat een moed om daarnaar toe te gaan en het te doorleven. voor allemaal een bezinning ,ook voor ons die het prachtig verwoorde verslag kunnen lezen.
dank jullie wel. dikke kus Yvonne H -
24 Mei 2015 - 10:01
Lucy En Frits:
Wat een geweldig verslag heb je gemaakt Erna. Je weet dat wij jaren geleden ook in Auschwitz-Birkenau geweest zijn en ik voel de emotie en verwarring van toen weer. Het is niet te begrijpen dat mensen elkaar kunnen aandoen wat daar in de 2e wereldoorlog is gebeurd. Al die vitrines met spullen van mensen die vermoord zijn, niet te bevatten. Ongelooflijk knap van vooral Arie dat jullie daar geweest zijn. Nu nog heel moeilijk denk ik, maar over een langere tijd zullen jullie waarschijnlijk toch blij zijn dat jullie daar geweest zijn en het met eigen ogen hebben kunnen zien.
En helaas is er op de wereld nog steeds heel veel ellende doordat mensen elkaar kennelijk niet kunnen accepteren en respecteren in hun verscheidenheid. Heel triest maar helaas de realiteit.
Hier is het vandaag een mooie zonnige dag, ik hoop dat jullie ook wat zonniger weer krijgen en toch verder kunnen genieten van jullie reis.
Dikke knuffel van Lucy en Frits -
24 Mei 2015 - 10:17
Paula:
Heel mooi verwoord,alsof ik bijna er zelf bij mocht zijn.een mooie ervaring zeker voor jullie.
Groetjes xxxx ,Paula -
25 Mei 2015 - 15:29
Margreet:
Begrijp precies wat je bedoel erna, een paar jaar geleden ben ik er ook geweest. Gruwelijk! Ander woord is er niet voor. Heb er later zelfs nachtmerries over gehad. Meest indrkwekkende vond ik de stilte! Geen vogels!!
Na dat bezoek kan ik geen oorlogsboeken meer lezen zoals " haar naam was Sarah" of " de jongen in de gestreepte pyama" heeft bij twee maanden hier gelegen, kreeg het niet uit... Boek
"Sophie keus" krijgt een heel andere dimensie/ lading... Onvoorstelbaar!
Gaan jullie nog naar Krakoau? Prachtige stad!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
